آقای محترم! گریه کن
به گزارش هم ماشین «مرد که گریه نمیکنه»، «مرد باید قوی باشه»، «مرد نباید درخواست کمک کنه» و جملات مشابه این هنوز هم در فرهنگ خیلی از خانواده ها پرکاربرد است؛ جمله هایی که با روح و روان پسربچه هایی که بعدها مرد می شوند، بازی خطرناکی می کند.
از گذشته کلیشه هایی درباره «مردبودن» وجود داشته که مردان را تأمین کننده، کنترل کننده و موجودی «همیشه قوی» معرفی کرده و تجربه نشان داده که این کلیشه ها لزوما برای مردان سازنده نبوده است.
افرادی که در نهایت به درک مفاهیمی همچون «اتکا به خود»، «کنترل» و «اجتناب از هر عملی که زنانه تلقی می شود»، دست پیدا می کنند اغلب برای بازگوکردن احساسات و کمک گرفتن از دیگران با مشکل روبه رو می شوند و به همین علت می بینیم که خیلی از مردان در مقابل کمک گرفتن از مشاور، روانشناس یا حتی رفتن به پزشک، از خود مقاومت نشان می دهند.
دکتر محمدرضا ایمانی – روانشناس - در اینباره به ایسنا می گوید: «سلامت روانی و توجه به شاخصهای آن برای بهبود کیفیت زندگی، یک اصل و لزوم جدی است. در سلامت روانی از دو بعد شناختی - عاطفی و نگرش نسبت به نشانه های بدنی، موضوع هایی مورد ارزیابی قرار می گیرد که با دریافت بازخوردهای آن میتوان دریافت که سطح سلامت روانی در هر فرد و در هر شاخص به چه میزان است و آیا سطح استانداردی دارد یا نه.»
وی ادامه می دهد: «در بُعد عاطفی شاخص هایی همچون غمگینی، بدبینی، احساس شکست، فقدان لذت، نارضایتی از خود، تفکرات خودکشی، فقدان علاقه، بی ارزشی و فقدان علاقه جنسی مورد بررسی قرار می گیرد. همینطور احساس گناه، احساس های تنبیه، خودانتقادی، گریه کردن، بیقراری، بی تصمیمی، فقدان انرژی، تغییرات در الگوی خواب، تحریک پذیری، بی اشتهایی، دشواری در تمرکز و خستگی پذیری از شاخص ها و نشانه های بدنی سلامت روانی است.»
ایمانی می گوید: «ما پس از طلاق با این واقعه مواجهیم که مردان در خودکشی و مشکلات روحی و روانی بسیار صدمه پذیرترند و زمانی که این مسائل مورد توجه قرار نمی گیرد، خیلی از چالش های ثانویه پدیدار می شود. اما اگر این مسائل واکاوی شوند و به افراد آموزش دهیم که روش درست را در پیش بگیرند، با این عوارض روبه رو نمی شوند.»
این روانشناس با اشاره به اینکه تعداد خانمهایی که به ما رجوع می کنند بیشتر از مردان است، توضیح می دهد: «یکی از خصوصیات بارز زنان، توجه به تمام اجزای زندگی است و میتوان گفت این توجه کردن ناشی از توجه به خانواده شان می شود. زنان به شاخصهای سلامت - چه جسمانی و چه روانی - توجه بیشتری نشان می دهند. اما نباید فراموش کرد در ابعاد روانی واکنش هایی که به محیط پیرامونی ما برمی گردد، زنان پذیرش بیشتری برای رفتن به مشاوره و روانشناس دارند و سازگاری و موفقیت در زندگی برای آنان اهمیت بیشتری پیدا می کند. واکنش هایی که در جامعه ما به لحاظ تاریخی برای رفتن به مشاور و روانشناس وجود دارد سبب شده مردان پذیرش سخت تری داشته باشند. مگر این که مردان گرفتار چالش های عمیق شوند و بدنبال حل آن باشند. متاسفانه مردان این رفتار را ادامه می دهند تا به بن بست برسند و بعد به فکر ایجاد تغییرات می افتند که در چنین شرایطی تغییرات خیلی سخت می شود. توجه کردن به سلامت جسمی هم باز در مردان کمتر است و با عنایت به مشاهدات، اغلب مردان زمانی به پزشک رجوع می کنند که خواهر، همسر یا مادر برایشان از پزشک وقت گرفته است! رجوع زنان به پزشک برای سلامت جسمانی هم بیشتر از مردان است بنابراین می بینیم که در شاخص طول عمر و امید به زندگی هم زنان وضعیت بهتری نسبت به مردان دارند.»
او یادآور می شود: «با افزایش میزان استرس و اضطراب، با روان پریشی ها روبه روییم که مختص ایران هم نیست بلکه کشورهای دیگر هم با آن مواجهند. وقتی بار اقتصادی یک خانواده روی دوش مرد است و با مشکل مواجه می شود قاعدتا با استرس ها و ناراحتی های بسیاری روبه رو خواهد شد. بروز استرس در زنان و مردان متفاوت می باشد و ما شاهد اضطراب و استرس بیشتری در خانم ها هستیم به این علت که بسیار حساس تر و نکته سنج ترند اما در مردان شکل متفاوتی دارد و زمانی که گرفتار استرس و اضطراب می شوند معمولاً دو نوع رفتار دارند؛ یا برونگرا هستند که با نزاع، درگیری، همسرآزاری و کودک آزاری همراه می شود یا درونگرا هستند و گرفتار بی قراری و بی خوابی می شوند و در فرایند بعدی دست به خودکشی می زنند.»
این روانشناس معتقد است: «تا باورداشت های فکری و ذهنی ما در جامعه تغییر نکند و مردان به خودشان توجه نکنند، اتفاق مثبتی نمی افتد.»
منبع: hammashin.com
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب