مهر از روستای ابوالفضل اهواز گزارش می دهد؛
روستایی كه حكم تخریب گرفت
به گزارش هم ماشین در یك سال گذشته ساكنان روستای حضرت ابوالفضل اهواز با احكام بنیاد مستضعفان كه ادعای مالكیت خانه هایشان را دارد، روبرو شده و الان ۳۰۰ خانوار ترس از دست دادن خانه هایشان را دارند.
خبرگزاری مهر؛ گروه استان ها - کوثر کریمی: داستان، داستان روستایی به نام «ابوالفضل» در حد فاصل بین شهرک زردشت و پدافند کیانشهر اهواز است. روستایی با ساکنانی با قدمت بالای ۳۰ سال سکونت که مدتی است بنیاد مستضعفان با ادعای تملک و حق مالکیت اراضی این روستا، اهالی آنرا مجبور به تخلیه خانه های خود و ترک روستا کرده است.
بنا به قول امام جماعت این روستا، اگر چنین ادعایی صحیح است چرا در این چند سال مطرح نشد؟ چرا پس از اینکه ۳۰۰ خانوار بیشتر از ۳۰ سال در این روستا خانه ساختند و زندگی تشکیل دادند، یاد این مورد افتاده اند؟! آن هم در روزها و روزهایی که بیماری کرونا از یک طرف و شرجی و گرمای طاقت فرسا و وضعیت نابه سامان اقتصادی از سویی دیگر عرصه را بر مردم تنگ کرده اس ت.
وارد روستا که می شویم؛ عجیب است که هیچ کودکی در خیابان بازی نمی کند و این سکوت را نمی توان به شرجی های این خطه ارتباط داد چون کودکان اهوازی با گرما و شرجی بیگانه نیستند.
چفیه بر سر گذاشته و با ناراحتی خانه های تخریب شده روستا را نشان داده است و می گوید: نمی دانستم که نتیجه رزمنده بودن و هشت سال جنگیدن برای کشور این است و یا اینکه بنیاد مستضعفان چنین برخوردی با خانواده شهید دارد. اینجا زمین های پدری همه ماست و مشخص نیست چه از جان ما می خواهند.
با ناراحتی گوشه ای می نشیند و می گوید: فقط این تیرهای چراغ برق را که نگاه کنید، متوجه شوید حتی برق هم پایدار نمی گردد تا فقط ما را از خانه های خود دور کنند.
مادری نسبتاً میانسال که شیله اش را زیر عبا محکم می کند و با چشمانی ترس آلود می گوید: اینجا خانه های ما را خراب می کنند، من پنج فرزند کم توان دارم که یکی از آنها فوت کرده است. کاش با رأفت بیشتری به ما نگاه می کردند تا این چنین در عذاب و دلهره از دست دادن سرپناه خود نباشیم.
مردی که لباس هایش از عرق خیس شده و از گرما و بی برقی ناله می کند، می گوید: همه کودکان، زنان و مردان روستا جرأت خروج از خانه را ندارند. برق رسانی به روستا خیلی ضعیف شده است چون بنیاد مستضعفان از اداره برق خواست که پایه های برق را نصب نکنند.
وی ادامه می دهد: وقتی برق ضعیف باشد دیگر کولر هم جواب نمی دهد و در این گرما و شرجی مجبور به تحمل این درد هستیم چون کسی دوست ندارد به فکر مردم مظلوم روستای ابوالفضل باشد!
پسر جوان دیگری که از دستگیری پدرش گلایه دارد، می گوید: مردان اینجا، کشاورز، راننده، نگهبان و یا کارگر ساختمانی هستند. آنها قاتل و جانی نیستند که به جرم ترک نکردن خانه های خود دستگیر شده اند و امیدوارم مسؤلان برای مردم بی گناه روستای ابوالفضل چاره اندیشی کنند.
وی یادآور می شود: مردان روستا به خاطر خانه های خود دستگیر شدند و برای آزادی آنها باید ضمانت نامه های میلیونی به وثیقه بگذاریم. ما غیر خانه های اینجا نه شغل رسمی داریم و نه ملک دیگری، پس این چه شرط انصافی است که در حق ما روا می دارند؟
کاش رئیس قوه قضائیه ورود کند
یکی دیگر از اهالی بیان می کند: زن یکی از همسایه ها ناراحتی قلبی دارد. بین اهالی جانباز هم وجود دارد ولی متأسفانه درست روز ۲۲ بهمن سال قبل وقتی که قصد عزیمت به راهپیمایی را داشتیم حکم جلب برایمان صادر شد آن هم در روز جشن پیروزی انقلاب و همه ما ناراحت هستیم.
وی اضافه می کند: ما معاند نیستیم؛ ما فقط و فقط ساکنان عادی یک روستا هستیم که به نظام و انقلاب خود هم وفادار هستیم. کاش رئیس قوه قضائیه به این مورد ورود و از بی خانمان شدن ۳۰۰ خانوار روستای ابوالفضل جلوگیری کند.
این پیرمرد ساکن روستا می گوید: احترام و جایگاه معلم بر همگان روشن است ولی در این روستا خانه معلم را تخریب می کنند. این همه بنیاد مستضعفان جشن اهدای سند برگزار کرده مگر ما ایرانی نیستیم که کمر به تخریب خانه هایمان بسته است.
یکی از جوانان روستا هم عنوان می کند: شب ها از گرما یا روی پشت بام و یا در خیابان باید با تحمل گرمایی طاقت فرسا که حتی ادارات را به تعطیلی کشانده است، بخوابیم و این شرط انصاف نیست که مردان روستا به خاطر خانه ها دستگیر و شرط آزادی آنها دریافت تعهد برای تخلیه خانه هایی که تنها سرپناهشان است، باشد.
نبود عرضه خدمات
سید یوسف موسوی امام جماعت مسجد امام علی (ع) در روستای ابوالفضل می گوید: این منطقه تقریباً از قبل انقلاب اراضی کشاورزی بوده و بعداً ساخت وساز صورت گرفته است. انقلاب از ۵۸ به بعد آغاز شد و وقتی بنیاد مسکن، جانبازان و بعداً بنیاد مستضعفان تأسیس شد، اراضی خالی حومه شهر را گرفتند و برای آنها سند زدند.
وی با اشاره به اینکه مردم اراضی کشاورزی خویش را احیا کرده و در آن ساکن شدند، ادامه می دهد: با این که اراضی فعلی دست کشاورزان بوده است و آنرا احیا کردند و حتی حق ریشه هم دارند که از نظر کارشناسی ثبت اسناد و کشاورزی تأیید شد ولی حالا که بنیاد ادعای مالکیت کرده است و باید پیش از احراز حق مالکیت خود، صاحب سابق زمین را شناسایی کند.
امام جماعت مسجد امام علی (ع) در روستای ابوالفضل گلایه می کند: بنیاد مستضعفان و بنیاد مسکن هم با زبان خود اعلام نمودند که بنیاد این اراضی را متصرف شده است و این یعنی زمین قبلاً صاحبی داشت و بعداً ادعای مالکیت کردند. پس اراضی متعلق به کشاورزان است و باید آنها را راضی کنند.
موسوی بیان می کند: اگر بنیاد از قبل ممانعت ایجاد می کرد و جلوی ساخت وساز را می گرفت، روستایی به این شکل دیگر تشکیل نمی شد که بیشتر از ۳۰۰ خانوار در این ۹ خیابان حضور دارند و فقط از یک سال قبل بنیاد مستضعفان به ماجرا ورود کرده است و ایجاد مزاحمت برای اهالی دارد.
وی با طرح این سوال که «گناه اهالی روستا چیست که هیچ خدماتی به آنها عرضه نمی شود؟» انتقاد می کند: اگر بنیاد واقعاً بنیاد مستضعفان است، مستضعف تر از این مردم نیست. بنیاد باید ابتدا قانونی بودن اسناد خویش را اثبات کند که در این صورت هم اهالی برای واگذاری در اولویت هستند.
امام جماعت مسجد امام علی (ع) در روستای ابوالفضل با طرح این سوال که «چرا بنیاد با ایجاد مزاحمت دستور حکم جلب اهالی را گرفته است؟» یادآور می شود: با این که به اهالی روستا هیچ خدماتی عرضه نمی گردد ولی با ایجاد رعب و وحشت دیگر هیچکدام احساس آرامش و امنیت ندارند و بعضی از اهالی را بازداشت کرده و برای آزادی آنها وثیقه خواسته اند.
موسوی با اشاره به اینکه مگر اهالی روستا کافر و یا اهل ایران نیستند که این طور دستگیر شدند، اضافه می کند: با رئیس قبلی بنیاد مستضعفان کشور صحبت داشتیم که به مدیرکل استانی خود دستور حل مشکل اهالی را داده بود. وی حتی به مدیرکل استانی اعلام نموده بود که واگذاری اراضی را به اهالی انجام دهد و پرونده تخریب را هم مختومه کند.
وی تصریح می کند: بنیاد مستضعفان اعلام نموده بود که با همکاری کارشناس ثبت اسناد رسمی نقشه یو. تی. ام بگیرید که حدود ۱۵ مورد را دریافت کردیم ولی همه این اسامی را به دادستانی عرضه و درست روز ۲۲ بهمن حکم جلب آنها را صادر کردند.
امام جماعت مسجد امام علی (ع) در روستای ابوالفضل در انتها انتقاد می کند: در قانون اساسی ذکر شده است که هر فرد ایرانی باید یک زمین یا مسکن داشته باشد که هیچکدام از این اهالی سابقه زمین یا مسکنی ندارند. اگر یک نفر از اهالی سابقه مسکن داشت می توانند واگذار نکنند ولی این حق نیست که به افراد فاقد این سابقه اراضی را واگذار نکنند.
پیگیر هستیم
رئیس مجمع نمایندگان خوزستان در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار می کند: پیگیر مشکل این اهالی بودیم و خیلی از آنها از قدیم در روستا ساکن شده اند.
سید کریم حسینی می گوید: مقرر شد تا ملاقاتی با فتاح رئیس بنیاد مستضعفان کشور داشته باشیم که اساسا یکی از مهم ترین موضوعات این دیدار حل مشکل اهالی روستای ابوالفضل اهواز است که نتایج آن هم اعلام می شود.
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری خوزستان هم در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار می کند: ماجرای روستای ابوالفضل در حال پیگیری است، اهالی یک سری اسناد غیررسمی دارند و با عنایت به مشکلاتی که برای زیرساخت های ضعیف همچون برق رسانی داشتند، به استانداری رجوع کردند و در حال بررسی هستیم تا با بنیاد مستضعفان برای آنها صحبت نماییم که ان شاء الله به نتایج مثبتی برسیم.
فاضل عبیات ادامه می دهد: در خوزستان سکونتگاه های غیر رسمی یک مساله کلان است و پیچیدگی های خاص خویش را دارد. مردم سرپناهی را برای خودشان درست کردند و ما هم مؤظف به خدمات رسانی به مردم هستیم.
وی عنوان می کند: ساخت وسازهای غیر رسمی صدمه هایی را به زیرساخت ها وارد می کند؛ یعنی طرح های خدمات رسانی افق و ظرفیت های مشخصی دارند که اضافه شدن بدون برنامه جمعیت به هر منطقه سبب صدمه است و در عین حال تلاش می نماییم که به هر دو بخش به نحوی رسیدگی نماییم که مردم ضربه نبینند.
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری خوزستان یادآور می شود: این ادعاها در حال رسیدگی است و همه مسائل مربوط به این روستا را بررسی و پیگیری می نماییم.
عبیات در انتها می گوید: با فرماندار اهواز هم صحبت می کنم تا برای آخرین وضعیت مردم رسیدگی لازم را داشته باشد و این نکته را یادآور می شوم که حفظ آرامش اهالی در اولویت باشد.
فرامرز بابلی مدیرکل اموال و املاک استان خوزستان هم در پاسخ به خبرنگار مهر اعلام نمود که امکان انجام مصاحبه را ندارد. به گزارش هم ماشین به نقل از مهر، حالا که این اهالی با هر شرایطی در روستا ساکن شده اند به نظر می آید مسؤلان، دولت و بنیاد مستضعفان باید با همفکری همدیگر این مساله اهالی روستای حضرت ابوالفضل اهواز را حل کنند. اغلب و شاید همه اهالی این روستا بنیه مالی قوی ندارند و توان خرید ملک ندارند و این وظیفه مسؤلان است که برای تأمین سرپناه مردم پیشقدم شوند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب